zaterdag 26 september 2020

Een pilletje en een snuifje raampoëzie

Ik was altijd al een grote fan van visuele poëzie en gedichten. Het mag dan misschien wat pathetisch klinken maar ik kan oprecht blij worden van mooie woorden. Tegenwoordig zie je - tot mijn grote vreugde- wel vaker raamgedichten in het straatbeeld opduiken. Dat was ook het eerste wat me opviel toen ik de campus van Thomas More binnenkwam! Dit artikeltje doet mij dan ook kriebelen om er zelf mee aan de slag te gaan in de klas. Er rijpt al langer zo’n idee in mijn achterhoofd. Ik hoop om ooit met mijn eigen leerlingen leuke gedichtjes te mogen schrijven op de etalages van lokale handelaars en zo een bijdrage te kunnen leveren aan het vreugdegevoel van mensen. Iets soortgelijks in de vorm van een poëzieroute of -wandeling laat ik nog even borrelen. Die ideeën worden vroeg of laat ongetwijfeld nog uitgewerkt in het kader van de poëzieweek op school.

Misschien vormen woorden wel een pilletje tegen de verzuring, zoals het artikel ook zegt. Tegelijk is het een laagdrempelige vorm van cultuurbeleving. Je moet al echt koppig zijn om woorden niet te willen lezen als je staat te wachten bij een lokale handelaar. Mensen kunnen niet anders dan even stil te staan bij woorden. Ik vind de apotheek dan ook een uitgelezen plek om dit medicijn te presenteren!

Bron: De Standaard (2020, 26 september), Een pilletje en een snuifje raampoëzie. Opgehaald op 26 september 2020,  op https://www.standaard.be/cnt/dmf20200925_97581310

2 opmerkingen:

  1. Dag Griet,

    Dichten verlicht en geeft verluchting aan gif. Heerlijk om je schrijfsel te lezen. Ik hoop van harte dat je je poëziewandeling de wereld in zet. Ook ik geloof er steevast in dat er geen betere medicijn is dan sussende woorden, jezelf herkennen en hoopgevende klanken.

    Gedichten, poëzie, verzen, hoe je't ook noemen wilt, ze zijn vaak kort en krachtig. Zelf hou ik heel erg van slampoëzie. Het ritme heeft iets opzwepends en de improvisatie die er vaak lijkt in te zitten geeft de woorden een authentiek kantje.

    Om eerlijk te zijn loop ik sinds een aantal jaren door winkelstraten al kijkend in de ramen in de plaats van door de ramen. Voortdurend lees ik de teksten en gaat de etalage aan me voorbij. Mijn portemonnee vaart er wel bij.

    Tot een volgend schrijfsel,

    Nathalie

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Dankjewel voor je mooie reactie, Nathalie !

    BeantwoordenVerwijderen

reactie

Reacties op andere blogs

  Voor A2/W2 reageerde ik op een blogbericht van deze medestudenten: 1.  Bette Leys:  Schindler's List ~ What's wrong with being dif...