Het nieuwe schooljaar is intussen bijna één maand ver(s). Waar onderwijsexperts al voor hadden gevreesd, wordt nu bewaarheid. De lockdown en het afstandsonderwijs hebben onze leerlingen geen goed gedaan en de schade wordt nu zichtbaar.
Eerder schreef ik op dit blog een reactie op een artikel '5 weken geen les (minstens), wat kan het effect zijn?', 14 maart 2020. Daarin zag ik het afstandsleren best hoopvol in want het leek mij een uitgelezen kans voor nieuwe uitdagingen, een nieuwe vorm van leren en een test in verantwoordelijkheidszin van leerlingen. Nu, een half jaar later vind ik het daarom interessant om eens terug te blikken.
Bij mijn eigen leerlingen merk ik dat de volledige maand september al opging aan herhalingsleerstof van het vorige schooljaar. Ik ben er dan ook oprecht van geschrokken dat er echt zo weinig is blijven hangen in die jonge hoofdjes. Bovendien is de achterstand nu al opmerkelijk groot. Of we dit gaan kunnen bijbenen is nog maar de vraag.
Wat ik jammer vind, is dat er vooral naar het basisonderwijs wordt gekeken. In het secundair onderwijs zijn de gevolgen nochtans ook aanzienlijk. Mij lijkt vooral de overstap van het basis- naar het secundair onderwijs voor een grote kloof te zorgen. Dat los je niet op door te differentiëren, zoals in het artikel wordt aangehaald.
Ik stel me dan ook grote vragen. Krijgen we de achterstand nog weggewerkt op één schooljaar? Dreigen we een hele generatie te verliezen? Moeten we naar een nieuwe manier van onderwijs gaan? Ik denk dat de gevolgen op langere termijn nog veel duidelijker zullen worden.
Bron: VRT nieuws (2020, 23 september), Coronalockdown veroorzaakt grotere leerachterstand bij jongeren dan verwacht. Opgehaald op 24 september 2020, op https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2020/09/22/leerachterstand-is-groter-dan-verwacht-na-lockdown-scholen/
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
reactie