Doorgaans ben ik helemaal geen filmfan, tot grote ergernis van mijn partner die wel een groot liefhebber is. Het onderdeel 'film' in het portfolio heb ik dan ook tot het allerlaatst uitgesteld. Er is momenteel maar weinig dat me echt aanspreekt in de bioscopen. Op de Facebookpagina van Thomas More zag ik gelukkig net op tijd een evenement voorbijkomen: een online film die ik gewoon - geheel coronaproof - thuis vanuit mijn zetel kon beleven! Eentje in de categorie 'wereldfilms' dan nog. Dat leek me wel wat. Een klimaatfilm/documentaire, in het kader van 11.11.11, inclusief nabespreking. Als het dan toch een film moet zijn, dan liever eentje uit dit genre.
Ik
zag het aangrijpende verhaal van de
jonge Keniaanse fruitboer Kisilu die zijn persoonlijke
strijd tegen klimaatverandering voert. Als kleine boer merkt hij de impact hiervan
in zijn aangetaste oogst. Doorheen de film vormt Kisulu de spreekbuis voor de
boerengemeenschap in het Zuiden.
De dag waarop hij mag spreken op de klimaattop in Parijs, is een
prachtig moment in de film. Hij doet er zijn uiterste best om het onrecht aan
te klagen. Zijn boodschap is een noodkreet naar de wereldleiders. Aanvankelijk is hij heel hoopvol
maar de hoop slaat om in zware teleurstelling als hij beseft dat de wereld vooral
draait om middelen, kansen en macht. De wanhoop en mistroostigheid zijn op
zijn gezicht af te lezen.
Ik vond dit een heel sterke docu/ film die me niet onbewogen
liet. Wat me het meest bijblijft, is het positivisme en de hoop die Kisilu
heeft. Hier besef ik nog maar eens dat je verdorie toch maar geluk
moet hebben met waar je geboren wordt. De film heeft me diep ontroerd. Ik zag een
man met zoveel hoop maar vooral een man die zonder middelen kansloos is.
Deze film is een must-see!
Dag Griet
BeantwoordenVerwijderenIk ben van nature uit ook niet zo’n filmkijker, maar de laatste tijd kijk ik al eens gemakkelijker mee met mijn huisgenoten. Zo kan ik er achteraf ook over meepraten en kan ik volgen als ze weer eens iets aanhalen over een acteur of een of andere filmsetting! Mijn voorkeur gaat uit naar films met een onderliggende boodschap en wat dat betreft, kan jouw keuze voor “Thank you for the rain” wel tellen. Het lijkt mij een zeer waardevolle film. De positieve ingesteldheid van Kisilu, is zeer kenmerkend voor mensen van zijn afkomst en de teleurstelling moet dan ook vreselijk aan hem vreten. Het is keihard om vast te stellen dat in deze verzadigde wereld enkel plaats is voor macht en geld. Zelfs voor ons die niet op de meest onfortuinlijke plaats zijn geboren.
Je maakte een goede keuze, Griet, en hebt mij kunnen overtuigen om deze film ook aan mijn lijstje toe te voegen!
Groetjes van Christel
Hallo Griet. Mij zal je ook niet vaak in een bioscoopzaal tegenkomen tenzij met mijn kinderen voor een kinderfilm. Dankzij de Covid-19 periode ben ik wel meer films gaan bekijken. Dit genre heb ik nog niet vaak bekeken en als ik je recensie lees, dan is het een gat in mijn cultuur. Je hebt mij in ieder geval overtuigd om deze film te bekijken. Bedankt! Groetjes Els
BeantwoordenVerwijderen