Aan het eind
van dit eerste semester baso Nederlands wil ik voor mezelf graag even de balans
opmaken rond het cultuurportfolio. Laat me beginnen met te zeggen dat ik altijd
al een gretige cultuurbelever ben geweest. Met een oudere broer als
muziekjournalist mocht ik als tiener al eens mee naar een festivalletje of een
optreden. Dat hij er nadien een verslag over moest schrijven, maakte dat we er
samen wel eens over reflecteerden. Dat stimuleerde onbewust al mijn kritisch
denkvermogen.
Toen ik nog single
was, had ik jaarlijks een theaterabonnement en bezocht ik veel voorstellingen
die ik zorgvuldig uitkoos. Nu ik in mijn partner een culturele gelijke gevonden
heb, zijn we allebei erg gretig in het beleven van cultuur. Onze zomer is elk
jaar weer goed gevuld met muziek. Optredens en festivalletjes her en der beleven
we graag. Zonder muziek is onze zomer niet compleet. Ook theater, comedy, tentoonstellingen
en evenementen bezoeken we graag. Gekoppeld aan een citytrip of etentje is dit
voor ons ultiem genieten. Met een geschiedenisleraar als partner ontdekken we
ook op reis altijd wel iets op vlak van cultuur. Wat je zelf ontdekt is zoveel
leuker. Lezen en films zijn dan weer minder aan mij besteed. Ik hou meer van de
echte beleving, hoewel ik als kind boeken verslond en me helemaal kon verliezen
in een goed verhaal. Ik had een ongebreidelde fantasie als ik las.
Soit, bij de
opdracht om dit cultuurportfolio uit te werken was ik toch even in lichte
paniek. Hoe begin ik hier in godsnaam aan? Lukt me dat wel om zoveel cultuur te
verwerken op de voorziene tijd? Kijken is één ding, maar dan moet ik hier ook nog over
reflecteren. Ik ben geen groot schrijver maar hou wel erg van taal en woorden.
Tegelijk zag
ik het ook wel als een uitdaging en was ik benieuwd naar hoe ik (nog meer) zou
groeien als cultuurparticipant. Maar kijk, het verliep verrassend vlot
allemaal. Een blog was snel gemaakt, de eerste boeken werden zorgvuldig gekozen
en gelezen, tussendoor pikten we een filmpje mee en voor de artikels hield ik
de dagelijkse kranten extra in de gaten. Ook het schrijven vlotte best goed.
Naarmate ik mijn lijstje kon afvinken, vloeiden de reflecties vlotter uit mijn
pen. Ik kreeg er zelfs plezier in! Semester 1 was voor mij alvast een fijne
ervaring op cultureel vlak. Door de coronacrisis heb ik 1 geplande voorstelling
helaas niet kunnen zien. Ik kijk uit naar het vervolg en hoop nog te kunnen groeien
in schrijfvaardigheid en kritisch oordelen. Dus cultuur: ja, graag!
